 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Я – там дзе мары ператвараюцца ў прысак
Рукамі вугольле гарачае разграбаю,
Прыгадваю твару твайго бездакорныя рысы,
І думаю што нездарма за цябе паміраюць.
Усе мае вечныя жыцьці – валошкі ў жыце,
Усе мае дзеці – адлюстраваньні ў вадзе,
Адбіткі ног на дарогах кроўнага краю,
Усё пасьпее памерці за крок да раю.
Цалую цябе і рана сівеюць скроні.
Ратую цябе, каб ня быў ты ў сумленьне закуты.
Зацягнуцца рваныя раны, вандроўнік мой родны,
Душа як будзе балець – прыкладзі трыпутнік.
10.VII.2009.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
